Warsztaty III - Zakażenia szpitalne w praktyce
Zakażenia szpitalne to zakażenie, które wystąpiło w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba: nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania.Oporność drobnoustrojów chorobotwórczych na antybiotyki wywołujących zakażenia szpitalne uważane jest za jedno z najważniejszych zagrożeń zdrowotnych. Raport Światowej Organizacji Zdrowia z 2014 roku oraz opracowany na zlecenie rządu brytyjskiego raport O’Neilla nie pozostawiają wątpliwości, że bez podjęcia szybkich i skutecznych działań era postantybiotykowa stanie się faktem. Do 2050 roku zgony z powodu zakażeń powodowanych przez oporne na antybiotyki drobnoustroje mogą być częstsze niż zgony z powodu chorób nowotworowych.
Ryzyko wystąpienia zakażeń szpitalnych zależy od skuteczności stosowanych procedur przeciwepidemicznych w tym prawidłowej izolacji/kohortacji zakażonych lub skolonizowanych patogenem alarmowym pacjentów , wykonywaniu badań przesiewowych przy przyjęciu i po 48 godzinach od przyjęcia pacjenta, częstej i prawidłowej dezynfekcji rąk, racjonalnej antybiotykoterapii, częstych audytów wewnętrznych.
Plan warsztatów
Prezentacja wprowadzająca
Na warsztatach zostaną przedstawione dane epidemiologiczne dotyczące sytuacji epidemiologicznej w zakresie ognisk zakażeń szpitalnych (objawowych i kolonizacji) w województwie mazowieckim w latach 2016-2017 z uwzględnieniem zakażeń szpitalnych wywołanych przez pałeczki jelitowe wytwarzające karbapenemazy w tym pałeczkę Klebsiella pneumoniae NDM.
Część praktyczna
W części praktycznej uczestnicy będą mogli analizować ocenę skuteczności zastosowanych procedur przeciwepidemicznych w celu zmniejszenia transmisji zakażeń wywołanych patogenami alarmowymi w poszczególnych sytuacjach wygaszania ognisk epidemicznych/kolonizacji w analizowanym szpitalu/oddziale szpitala.